สารบัญเนตติ ห้วเรื่อง, เลขข้อ | เนตติไฟล์เดียว html, text
เนตติปกรณ์แปล ข้อ 061 (2. วิจยหารสัมปาตะ) [61] พระผู้มีพระภาคเจ้า ย่อมตรัสสอนผู้มีกรรมอันไม่สมบูรณ์ (คือผู้มีกรรมเป็นอันตราย) ว่า "กรรมสมาทานฝ่่ายอกุศล เมื่อบริบูรณ์ จักห้ามมรรค อกุศลที่บริบูรณ์ย่อมให้เกิดผล ย่อมห้ามมรรค ย่อมยังความเป็นเวไนยสัตว์ให้ก้าวล่วง" ดังนี้ เหมือนที่ตรัสกับท่านพระองคุลิมาล ฉะนั้น ฯ ความที่สัตว์มีใจอ่อน (มุทุ) มีใจปานกลาง (มชฺฌํ) มีใจยิ่ง (อธิมตฺตํ) แห่งกรรมทั้งปวง ตามที่กล่าวไว้ในที่นี้ ในภาวะ 3 เหล่านั้น อาเนญชาภิสังขาร ชื่อว่ามุทุ กุศลสังขารที่เหลือ ชื่อว่า มัชฌะ สังขารที่เป็นอกุศล ชื่อว่า อธิมัตตะ ญาณใดในภาวะทั้ง 3 มีความเป็นผู้มีใจอ่อนเป็นต้นนี้ เป็นไปโดยเหตุ โดยปัจจัย ไม่มีอะไรขัดข้อง ญาณนี้เป็นทิฏฐธัมมเวทนียะ ญาณนี้เป็นอุปปัชชเวทนียะ ญาณนี้เป็นอปราปริยเวทนียะ ญาณนี้เป็นนิรยเวทนียะ ญาณนี้เป็นติรัจฉานเวทนียะญาณนี้เป็นเปตวิสยเวทนียะ ญาณนี้เป็นอสุรเวทนียะ ญาณนี้เป็นเทวเวทนียะญาณนี้เป็นมนุสสเวทนียะ ญาณรู้ความต่างกันแห่งวิบากของกรรมสมาทาน อันเป็นอดีต อนาคต ปัจจุบัน โดยเหตุ โดยฐานะ ไม่มีอะไรขัดข้อง ชื่อว่า ญาณ เป็นกำลังของพระตถาคต ข้อที่ 5 ฯ |